Elektronik Kitap ve Vicdan Muhasebesi

Eskiden böyle miydi tabi gider kitabımızı alır eve gelir okurduk. Kitap dediğimiz şey zaten, dokunsal hazzını bir yana bırakırsak eğer; okumamız, okuyunca bize katmasını arzuladığımız nesnelerdir.

Özünde okumak var. Bundan dolayı da okunabilen her ortamda elektronik kitap formunda kendini dijitalleştirebildi.

Telefon, bilgisayar, tablet derken sırf kitap okuma amaçlı yeni bir tür cihaz da peydah oldu: Elektronik Kitap Okuuucu.

Geriye dönelim gene, basılı bir kitaba verdiğimiz ücret nedir? Yazarın emeği + düşünsel telifi + yayıncının ıvırı zıvırı + satıcının karı.

Peki, biz bu kitabı okuduktan sonra arkadaşımıza verirsek korsan bir eylem yapmış olur muyuz mesela?

Veya kütüphaneler yayıncı ve yazara düzenli ödeme yapıyor mu?

Bir dakika, memnun kalmadığımız kitabı iade edebilir miyiz?

Bunlara ek olarak şöyle bir durum da olmaya başladı bende. Ekonomik göstergelerin verdiği mutsuzluk ile yeni bir kitaba artan fiyatlar vermeyi birkaç kez düşünür oldum, çoğunlukla vazgeçtim, ama tabi bu hep böyle olmaz, okumam lazım.

Ebook olarak bulmaya çalıştım, en azından baskı nakliye masrafı olmaz, belki daha ucuza gelir diye düşünerek. Maalesef legal kaynaklar çok sınırlı. Yolum korsan elektronik kitap sitelerine düşmeye başladı. Kendi makalemi bile buldum birinde.

Ne yapsam nasıl yapsam bilemedim. Erişim kolaylığının karşı konulmaz bir cazibesi var, vicdanımın da devasa bir kütlesi. Her kitabın sonu suçluluk duygusuna bağlanır da bir kitap da 90 lira olmaz sanki 😕